Diament – historia

Słowo „diament” pochodzi od greckiego „adamas” – niepokonany, niezwyciężony.

Pierwsze diamenty znaleziono w żwirach i piaskach rzeki Golconda w Indiach. Stara legenda hinduska głosi, że diament powstaje z pięciu elementów: wody, ziemi, nieba, powietrza, energii i stąd jego moc i niezwykłe właściwości.
Do początku XVIII wieku, wszystkie diamenty pochodziły z Indii lub z Borneo.
Eksploatowano je w dorzeczach spływających z płyty Dekanu ku wschodowi rzek (Godawari, Krishna i Penner) stanu Andhra Pradesh, a także stanów Orissa i Madhya Pradesh.

W Egipcie noszenie diamentów na czterech palcach lewej ręki miało spowodować, że żyła miłości powiedzie z palców bezpośrednio do serca. Umieszczenie diamentów a także diamentowego pyłu na końcach palców miało zagwarantować bezpośrednie połączenie miłości z wiecznością.

W Antycznej Grecji uważali ludzie diamenty za „łzy Bogów, które spadły na Ziemię“. Aby podkreślić twardość diamentów nazwali je „adamas“ – niezniszczalny. Pierwszy nieszlifowany diament pojawił się w Rzymie pomiędzy I a III wiekiem n.e.

W Europie diamenty stały się modne dopiero w XII wieku, jako łupy z wojen krzyżowych. Aż do XVI stulecia nie ceniono ich jednak bardziej niż kryształy górskie. Na królewskich insygniach błyszczały raczej rubiny i szmaragdy.

W XIII wieku Marco Polo określa Ormuy jako stolicę perskiego rynku z diamentami. Głównym rynkiem w europie była Wenecja która posiadała szlaki handlowe z większością stolic państw ówczesnej Europy. Stąd woziło się jedwab i diamenty do Brugii, która stała się centrum obróbki kamieni. Lodewijck van Berken z Brugii, był tym który wynalazł metodę szlifowania diamentów.

Odnalezienie bezpośredniej drogi morskiej do Indii w roku 1498 przez podróżnika i żeglarza Vasco da Gama przeniosło centrum handlu z Wenecji do Lizbony.

Od końca XIV wieku światowym centrum handlu diamentami staje się Antwerpia. Handel skupiony był głównie w rękach portugalskich żydów i włoskich handlowców.

Obecnie wydobywa się na świecie około 100 mln karatów, czyli 20 ton diamentów rocznie. Ale z rocznego urobku tylko mniej niż połowa nadaje się do jubilerskiej obróbki.

KALENDARIUM

4 miliardy lat temu – czas powstania najstrszych znalezionych diamentów. Kamienie prawie tak stare, jak Ziemia – odkryto w Australii Zachodniej. Diamenty znaleziono wewnątrz kryształów minerału cyrkonu.Mają od 3,06 do 4,25 mld lat. Są to najstarsze, zidentyfikowane fragmenty skorupy Ziemi.

 

4000 lat p.n.e – chińscy rzemieślnicy z kultur Liangzu i Sanxingcun szlifowali bardzo twarde materiały przy użyciu drobnego diamentowego żwiru. Dowodem na to są cztery ceremonialne toporki, których dekorację stanowią duże szafiry. Najmniejszy z toporków nich ma 13 cm długości, największy 22 cm. Trzy z nich pochodzą grobów arystokracji chińskiej kultury Sanxingcun (4000-3800 r. p.n.e.) i późniejszej Liangzhu, czwarty zabytek datowany jest na połowę III tysiąclecia p.n.e. Powierzchnia szafirów została wypolerowana jak lustro. Analizy stwierdziły, że stopień wygładzenia powierzchni szafiru był możliwy do osiągnięcia jedynie przy wykorzystaniu preparatów diamentowych. Najbliższe złoże diamentów znajduje się ok. 200 km od cmentarzyska, z których pochodzą toporki.

 

1000 lat p.n.e – przewiercone w tamtym czasie diamentami muszle znalezione w Indiach.

 

400 lat p.n.e. – Pierwsze informacje o handlu diamentami we fragmentach księgi podatkowej w sanskrycie.

 

60 lat p.n.e. – napisał o diamentach Plinusz w swej książce „Historia przyrody“.

1477 r. – Arcywojewoda Maksymilian I z dynastii Habsburgów wręcza diamentowy zaręczynowy pierścień Marii Burgundskiej, zapoczątkowując tym tradycję trwającą do dziś w naszej kulturze.

 

1645 r. – Według francuskiego podróżnika nazwiskiem Tavernier, w kopalni koło Kolar w Indiach pracowało ok. 60 tys. robotników.

 

1725 r. – rozpoczęto odkrywanie rozsypiskowych złoża diamentów w Brazylii (rejon Diamantina, Bahia). Przez 150 lat Brazylia była liderem wydobycia aż do wyczerpania złóż.

szlifowanie diamentów

Pracownia szlifierza diamentów, Anglia 1749 r.

 

1829 r. – Pierwsze znaleziska na Uralu w Rosji.

 

1851 r. – pierwsze diamenty o niewielkim znaczeniu odkryto w Australii.

 

1866 r. – znaleziony został pierwszy diament na terenie dzisiejszej RPA. Farmer Schalk van Niekerk znad Orange River zauważył w rękach chłopca z sąsiedztwa błyszczący kamyczek. Chciał kupić od niego ten kamień, ale matka chłopca wstydziła się przyjąć jakiekolwiek pieniądze za zwyczajny kamyczek i podarowała go Niekerkowi. Kamień okazał się być 21 karatowym żółtym diamantem, któremu nadano imię Eureka i jest dzisiaj wystawiony jako eksponat w muzeum w Kimberly. Po oszlifowaniu został brylantem 10,73-karatowym.

 

1869 r. – Schalk van Niekerk kupił od pasterza 83,5 karatowy diament za stado owiec i konie a następnie sprzedał za 11 200 funtów. Diament nazwano Gwiazda Afryki Południowej.

Koniec XIX i początek XX wieku zaowocował odkryciami diamentów w Afryce:

obóz poszukiwaczy diamentów

Obóz poszukiwaczy diamentów.

1870 r. sierpień – w Południowej Afryce w odkryto złoża diamentów Jagersfontein.

 

1870 r. wrzesień – w Południowej Afryce w odkryto złoża diamentów Dutoitspan.

 

1870 r. – w Południowej Afryce w odkryto złoża diamentów Bulrfontein.

 

1871 r. wiosną – w pobliżu farmy De Beers w Południowej Afryce znaleziono diamenty w złożu o niespotykanej dotąd genezie. Nazwano je Kimberley na cześć ówczesnego brytyjskiego ministra kolonii. W złożu tym, zwanym Wielką Dziurą (Big Hole), spółka De Beers (obecnie koncern De Beers Consolidated Mines) osiągnęła poziom eksploatacji 1200 m. W górnej części złoża diamenty występowały w „żółtej ziemi” o miąższości 30 m. Niżej zalegała mniej zwietrzała od żółtej – „ziemia niebieska”, a pod nią skała o charakterze brekcji, zbliżona do skał wypełniających kominy wulkaniczne; nazwano ją kimberlitem.

Akt kupna kopalni diamentów

Akt kupna kopalni Kimberley przez De Beers

1871 r. lipiec – w Południowej Afryce w odkryto złoża diamentów Kimberly.

kopalnia diamentów De Beers

kopalnia diamentów De Beers

 

1888 r. – odkryto niewielkie złoża diamentów w Gujanie.

 

1890 r. wrzesień – w Południowej Afryce w odkryto złoża diamentów Wesselton.

 

1896 r. – w Południowej Afryce w odkryto złoża diamentów Premier.

 

1907 r. – zaczęto pozyskiwać diamenty z złóż wybrzeża atlantyckiego, gdzie znalazły się w aluwiach (pochodzących z rejonu Kimberley) rzeki Oranje.

 

1905 r. – w kopalni Premier w Afryce Południowej znaleziono największy diament. Ważył 3106 karatów i na cześć właściciela kopalni Sir Thomasa Cullinana nazwany został Cullinan. Po obróbce diamentu powstał brylant Cullinan I, zwany „The Great Star of Africa”. Jest to gruszkowatego kształtu kamień o wadze 530,2 karatów. Brylant osadzony został w Sovereign’s Royal Scepter jako cźść Crown Jewels i wystawiany w Tower of London.

 

1907 r. – odkryto w Kongo złożach Kasai.

 

1919 r. – Marcel Tolkowski z USA opisał dokładnie nowoczesny szlif brylantowy.

 

1921 r. – odkryto złoża diamentów przemysłowych w rejonie Bushimaia w Kongo.

 

1910 r. – odkryto diamenty w Ghanie.

 

1912 r. – odkryto złoża diamentów w Angoli.

 

1930 r. – odkryto złoża diamentów w Sierra Leone, gdzie w 1972 r. znaleziono trzeci co do wielkości diament świata (Gwiazda Sierra Leone).

 

1940 r. – natrafiono na diamenty w największym na świecie kominie kimberlitowym Mwadui (Tanganika).

 

1851 r. – pierwsze Australijskie diamenty o niewielkim znaczeniu.

 

1853 r. – naukowcom z dwóch niezależnych grup – szwedzkiej firmy Asea i amerykańskiego General Electric po raz pierwszy udała się synteza diamentów. Były one małe, poniżej 1 mm.

 

1955 r. – odkryto diamentonośny komin w Jakucji. Na ich wielkie złoża natrafiono też na Syberii, w dorzeczu Dolnej Tunguzki i Wiluja.

 

1965 r. – w Południowej Afryce jako jedeno z ostatnich odkryto złoża diamentów Finisch.

 

1967 r. – w kominie Orapa znaleziono duże złoże które dało Botswanie drugie miejsce w światowej produkcji diamentów.

 

1970 r. – odkryte złoża na pograniczu Kolumbii i Wenezueli.

 

1973 r. – znaleziono kolejne kominy kimberlitowe w Botswanie: Jwaneng i Letlhekane.

 

1978 r. – na diamenty natrafiono w Australii na północ od Wielkiej Pustyni Piaszczystej, w rejonie Kimberley.

 

1979 r. 2 października – po wielu nieudanych próbach odkryto najbogatsze złoża diamentów na świecie w okolicach jeziora Argyle w Australii.

 

1983 r. – Powstanie kopalni Argyle Diamond Mine w Australii. Przez pierwsze dwa lata wydobyto w niej 15 milionów karatów. Przy jej budowie zastosowano najnowocześniejsze rozwiązania, które przyniosły szybki wzrost produkcji. W pierwszym roku wydobywyto tu 29 milionów karatów, a siedem lat później rekord wydobycia wyniósł 40, 9 miliona karatów.

 

1985 r. – geologowie Chuck Fipke i Stewan Blusson w rejonie wiecznej zmarzliny w regionie Lac de Gras znaleźli ciężkie skały, podobne do diamentonośnych kimberlitów.

 

1991 r. – odkrycie w Kanadzie w okolicach Yellowknife dużego złoża diamentów. Odkrycia dokonał geolog Charles Fipke.

 

2007 r. – 603 karatowy kamień znaleziony w Lesoto został kupiony za 12 mln 360 tys. dol przez konsorcjum diamentowe z RPA.

diament z Lesoto
Diament z Lesotho

 

 

2008 r. grudzień – Błękitny diament o wadze 35 karatów i rozmiarach 24,40 mm na 8,29 mm sprzedany został za największą w historii cenę 24 mln dolarów. Zlicytowany został w domu aukcyjnym Christie’s w Londynie . Jego historia sięga aż do siedemnastego wieku. Należał do Filipa IV, króla Hiszpanii. Dał go do posagu córki, Małgorzaty Teresy Habsburg, która została zaręczona z cesarzem Leopoldem I Habsburgiem. W 1673 roku umarła, a klejnot zatrzymał mąż. Po jego śmierci diament trafił w ręce spadkobierców, w 1722 roku trafił do rodziny Wittelsbach. Był dlatego nazywany był też „Błękitnym Wittelsbacherem”.
diament Wittelsbacher

Błękitny Wittelsbacher

Diament

Post Author: admin