Blenda karmelowa – żółta lub brunatna
Cleiofan – czysty, bezbarwny sfaleryt z małą zawartością Fe i Mn. Nazwa pochodzi z greki: kleyos – szkło i phanos – pojawić się. Minerał ten o białym, żółtawobiałym, żółtawozielonym lub miodowożółtym zabarwieniu często znajduje zastosowanie jako kamień szlachetny w zdobnictwie.
W Polsce występuje w Olkuszu.
Blenda rubinowa – z małą domieszką żelaza, zabarwiony na czerwono, pomarańczowo
Gumucionit – zielony, szary, brunatnoczarny
Brunckit – jest to zbitą, skrytokrystaliczną odmianą sfalerytu o zabarwieniu białym lub żółtym (przylepia się do języka). Występuje w śląsko-krakowskich złożach kruszców Zn i Pb.
Marmatyt – jest żelazistą odmianą sfalerytu – (Zn,Fe)S. Nazwa pochodzi od Marmato w Kolumbii, gdzie minerał odkryto. Marmatyt charakteryzuje się czarnobrązowym lub czarnym zabarwieniem. Krystalizuje w układzie regularnym.
Christofit – czarny, zawiera domieszki żelaza
Przybramit – zawiera domieszki kadmu
Voltzyn – występuje w skupieniach promienistych
Wurcyt – (nazwa tego minerału pochodzi od nazwiska francuskiego chemika Ch. A. Wurtzego /1817-1884/),który pod względem chemicznym jest taki sam jak sfaleryt.
Charakteryzuje się jasno lub ciemnobrązowym zabarwieniem, krystalizuje w układzie heksagonalnym.
Wurcyt jest minerałem słabiej rozpowszechnionym od sfalerytu, któremu towarzyszy w śląsko-krakowskich złożach rud Zn i Pb (zwłaszcza w okolicy Bytomia)
