Niecodzienną możliwość wejścia do Złotej Kaplicy w poznańskiej katedrze będzie 11 listopada. Kaplica otwierana jest w wyjątkowych okazjach. W XIX wieku mauzoleum pierwszych władców stała się Złota Kaplica. Miejsce to jest, również 1 listopada, niedostępne dla odwiedzających katedrę. Wgląd do kaplicy możliwy jest przez kraty. W stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości będzie można stanąć przed sarkofagiem Mieszka i Bolesława.
Mieszko I i Bolesław Chrobry być może pochowani zostali w poznańskiej katedrze wczesnoromańskiej, zniszczonej w czasie najazdu czeskiego księcia Brzetysława (1038/1039). W XIII wieku prawdopodobnie biskup Bogufał II ufundował im wspólne mauzoleum stojące w nawie głównej. Grobowiec znany jest z zachowanego w literaturze epitafium Bolesława I. Około 1360 nowy, wykonany z piaskowca sarkofag, ufundował Kazimierz III Wielki. Zachował się on do pożaru w 1772. Przedstawiał Chrobrego z lwem u stóp. Rozbiory i wojny napoleońskie przeszkodziły w szybkim zbudowaniu godnego nagrobka pierwszych Piastów (prochy przechowywano w urnie znajdującej się w kapitularzu).
Dopiero w 1815 z inicjatywy późniejszego biskupa, księdza Teofila Wolickiego, powstał komitet budowy nowej kaplicy pod przewodnictwem hr. Edwarda Raczyńskiego. Zaakceptowano projekt Franciszka Lanciego, który zakładał powstanie kaplicy w stylu bizantyjskim na planie ośmioboku. Nawiązanie do sztuki Bizancjum wynikało z panującego wówczas przekonania, że akurat mija 1000 lat od powstania państwa polskiego, a w pierwszym okresie istnienia miały je łączyć z cesarstwem liczne więzi. Kaplicę przebudowano w latach 1836–1837, zaś wyposażenie skompletowano do 1841 roku.
