Diament to krystaliczna forma węgla, o regularnym układzie krystalograficznym. Jest najtwardszym znanym minerałem, jego twardość w skali Mosha wynosi 10, jego gęstość wynosi 3,52 g/cm3. Diament to odporny na działanie kwasów i zasad oraz trudno topliwy izolator. Minerał ten powstaje głęboko pod ziemia, pod wpływem wysokiej temperatury oraz ciśnienia. Zasada 4c Wartość diamentu określa sie […]
Diament to krystaliczna forma węgla, o regularnym układzie krystalograficznym. Jest najtwardszym znanym minerałem, jego twardość w skali Mosha wynosi 10, jego gęstość wynosi 3,52 g/cm3. Diament to odporny na działanie kwasów i zasad oraz trudno topliwy izolator. Minerał ten powstaje głęboko pod ziemia, pod wpływem wysokiej temperatury oraz ciśnienia.
Zasada 4c
Wartość diamentu określa sie przez cztery podstawowe czynniki:
– masa (carat)
– czystość (clarity)
– barwa (color)
– szlif (cut)
Masa
Głównym czynnikiem określającym wartość diamentu jest jego masa. Masę określa sie w karatach (ct), który jest równy 1/5 ( 0.200) grama. Masa diamentów powyżej 0.30 ct powinna być określana za pomocą wagi karatowej. Jeśli nie ma takiej możliwości, wtedy oblicza sie masę diamentu wzorem matematycznym zależnym od szlifu oraz wymiarów diamentu.
Czystość
Czystość kamienia określa ilość inkluzji (zanieczyszczenia wewnętrzne) oraz zanieczyszczeń zewnętrznych. Im więcej jest inkluzji i znamion zewnętrznych tym niższa jest czystość.
Stopniowanie czystości wg zasad IDC:
IF- Internally Flawless – Kamień lupowo czysty, nie posiada znamion wewnętrznych dostrzegalnych za pomocą lupy aplanatyczno-achromatycznej o dziesięciokrotnym powiększeniu. W tym kamieniu znamiona zewnętrzne nie wpływają na obniżenie czystości. Jest to najwyższa klasa czystości, występują w przyrodzie bardzo rzadko, co wpływa na ich wysoka cenę.
VVS1/VVS2 – Very Very Small Inclusions – Kamień o tej czystości posiada bardzo bardzo małe inkluzje i znamiona zewnętrzne bardzo trudno dostrzegalne za pomocą lupy aplanatyczno-achromatycznej o dziesięciokrotnym powiększeniu. Jest to druga pod względem czystości klasa, rzadko spotykana w przyrodzie.
VS1/VS2 – Very Small Inclusions – Bardzo małe inkluzje trudno dostrzegalne za pomocą lupy aplanatyczno-achromatycznej o dziesięciokrotnym powiększeniu.
SI1/SI2 – Small Inclusions – Male inkluzje i znamiona zewnętrzne dostrzegalne przy użyciu lupy aplanatyczno-achromatycznej o dziesięciokrotnym powiększeniu. Kamienie o tej czystości najczęściej używane są w wyrobach jubilerskich
P1 – Pique – Kamień, w którym inkluzje i znamiona zewnętrzne są trudno dostrzegalne gołym okiem, patrząc od strony tafli
P2 – Pique – Kamień, w którym inkluzje i znamiona zewnętrzne są łatwo dostrzegalne gołym okiem, patrząc od strony tafli
P3- Pique – Kamień, w którym inkluzje i znamiona zewnętrzne są łatwo dostrzegalne gołym okiem, patrząc od strony tafli. Ich ilość musi przekraczać 50% powierzchni kamienia patrząc od strony tafli oraz obniżać brylancję.
Barwa
Barwę diamentu określa sie za pomocą kamieni porównawczych. Najczęściej używa sie stopniowania barwy GIA, od D do Z. Dla kamieni w oprawie używa sie stopniowania RAL, od River do Light Yellow.
Najwyższą, a wiec najbardziej ceniona barwa jest D. Kamień o tej barwie jest określany przez CIBJO, jako „wysoka delikatna biel”. Najniższą barwa (rzadko spotykana w kamieniach handlowych) jest barwa Z. Kamień o tej barwie jest zabarwiony na żółto. Wszelkie inne barwy diamentów określa sie, jako barwy fantazyjne, w zależności od koloru diamentu jego wartość rośnie lub spada.
Szlif
Wyróżnia sie dziewięć podstawowych szlifów diamentu. Najpopularniejszym szlifem jest szlif brylantowy.
Jest to szlif okrągły, powstały w wyniku ośmiokrotnego podziału. Posiada co najmniej 32 fasety w koronie nie licząc tafli oraz 24 fasety w podstawie nie licząc koletu. Ten szlif zapewnia najlepsza brylancję kamienia na poziomie 99%.
O jakości brylantów decydują cztery czynniki: masa, barwa, czystość oraz szlif.
„O ile na pierwsze trzy cechy diamentu człowiek nie ma żadnego wpływu, o tyle dzięki tej ostatniej, całkowicie od człowieka zależnej, kamień zyskuje swoje piękno i magię. To ręka wprawnego mistrza biżuterii zmienia diamenty w brylanty.
Masa, barwa, czystość oraz szlif, określane z angielskiego jako 4 C- Carat, Colour, Clarity, Cut, to cztery czynniki, od których zależy jakość brylantów.
Masę określa się w karatach i generalnie, im większy brylant, tym większa będzie cena za karat. Cena jednego dużego kamienia będzie wyższa niż kilku mniejszych dających w sumie taką samą masę.
Kolory brylantów przezroczystych oznaczone są literami od D do Z. I tak D, E, F oznaczają diamenty bezbarwne, G, H, I, J- bardzo bliskie bezbarwnego, K, L, M- słabo żółte, N, O, P, Q, R- bardzo jasno żółte, od S do Z- jasno żółte.
Najcenniejsze są brylanty bezbarwne. Istnieją jednak również brylanty w innych kolorach- różowym, niebieskim, zielonym, brązowym i innych.
Idealnie czyste diamenty to w przyrodzie rzadkość. Diamenty nie powstawały przecież w warunkach laboratoryjnych, lecz w środowisku naturalnym, gdzie ulegały wpływom procesów geologicznych i chemicznych.
O czystości diamentu dowiedzieć się można przede wszystkim z certyfikatu dołączonego do biżuterii. Na świecie określa się ją pięcioma oznaczeniami. Każdy diament, musi mieć oznaczenie tylko z jednej klasy, jeśli w certyfikacie są dwa oznaczenia, jest ryzyko, że dostanie się kamień o gorszej jakości.
Kod LC(IF) oznacza diamenty zupełnie czyste, wolne od charakterystycznych znamion wewnętrznych (inkluzji) oraz znamion zewnętrznych (skaz).
Kod VVS1 oraz VVS2 (Very, Very Small Inclusions) jest stosowany przy diamentach o bardzo minimalnych zanieczyszczeniach widocznych tylko pod mikroskopem przy bardzo dokładnym badaniu przez specjalistę.
Oznaczenie VS1 oraz VS2 (Very Small Inclusions) wskazuje na nieznaczne, drobne znamiona wewnętrzne widoczne w badaniu przy dziesięciokrotnym powiększeniu. Są zupełnie niewidoczne gołym okiem.
SI1 oraz SI2 (Small Inclusions) małe inkluzje, czyli dostrzegalne znamiona wewnętrzne w badaniu przy dziesięciokrotnym powiększeniu.
P1, P2 oraz P3 (franc. Pique)- tak oznacza się kamienie o niskiej klasie czystości z zanieczyszczeniami widocznymi gołym okiem.
Wydobyte, naturalne diamenty nie są tak efektowne, jak te poddane mistrzowskiemu cięciu/szlifie. Dopiero perfekcyjna ręka szlifierza wydobywa z nich magiczne piękno. Lśnienie brylantu to efekt wewnętrznego odbicia światła, które wnika do jego wnętrza.
Największe wrażenie sprawia szlif okrągły, inaczej brylantowy, najdroższy ze szlifów, ale dający najciekawsze efekty wizualne. Inne rodzaje szlifów to: markiza, owal, gruszka, serce, bagieta, czy princessa.
Kupując brylanty, najlepiej oglądać je od strony północnej i przy bardzo dobrym „zimnym” świetle dziennym. Wtedy zobaczymy prawdziwy blask danego kamienia.
Często przy zakupie używa się też charakterystycznej małej lampki, która emituje światło bardzo zbliżone do dziennego.
Aby uniknąć wszelkiego ryzyka należy kupować brylanty tylko i wyłącznie opatrzone certyfikatem i sprzedawane przez uznanych sprzedawców.
Ostatnim i najważniejszym wyznacznikiem w wyborze najpiękniejszego diamentu, który zastosować powinni wszyscy, jeszcze przed przyjrzeniem się brylantowi pod lupa, jest wyznacznik „miłosny”.
W brylancie należy się po pierwsze zakochać- to kryterium bardzo subiektywne- ale nie do pominięcia.
źródło:http://www.we-dwoje.pl/najlepsze;diamenty,artykul,3216.html
4C – skrót pochodzący od pierwszych liter czterech angielskich słów: – carat (karat – jednostka określająca masę), – colour (barwa), – clarity (czystość), – cut (szlif), które decydują o wartości i jakości oszlifowanego diamentu. Diamenty o wspaniałej barwie, nieskazitelnej czystości, bardzo dobrym szlifie i znacznej masie należą do najrzadszych. Pierwsze C – masaMasę kamieni szlachetnych, […]
Diament to krystaliczna forma węgla, o regularnym układzie krystalograficznym. Jest najtwardszym znanym minerałem, jego twardość w skali Mosha wynosi 10, jego gęstość wynosi 3,52 g/cm3. Diament to odporny na działanie kwasów i zasad oraz trudno topliwy izolator. Minerał ten powstaje głęboko pod ziemia, pod wpływem wysokiej temperatury oraz ciśnienia. Zasada 4c Wartość diamentu określa sie […]
4C – skrót pochodzący od pierwszych liter czterech angielskich słów: – carat (karat – jednostka określająca masę), – colour (barwa), – clarity (czystość), – cut (szlif), które decydują o wartości i jakości oszlifowanego diamentu. Diamenty o wspaniałej barwie, nieskazitelnej czystości, bardzo dobrym szlifie i znacznej masie należą do najrzadszych. Pierwsze C – masa Masę kamieni […]