10 tysięcy lat p.n.e. – Znany prekolumbijskim Indianom Ameryki Środkowej, na Dalekim Wschodzie często stosowany w chińskich malowidłach ściennych.
2575-2467 roku P.N.E. – zaczęto go używać w Czwartej Dynastii Egiptu.
Wieki średnie i Odrodzenie – Azuryt był niezwykle popularny jako jeden z najważniejszych pigmentów w Europejskim malarstwie.
XV i XVI w. – stanowił często podmalówkę pod ultramarynę.
XVIII w. – odkryto błękit pruski i popularność farb z azurytu spadła znacznie. Lecz dalej był stosowany w farbach olejnych nie tylko do malowania obrazów, ale i instrumentów muzycznych.
Często używano azurytu do fałszowania ultramaryny ze względu na jej wysoką cenę.
Syntetyczny azuryt (błękitny verditer lub błękitny popiół) posiada cząstki drobne, zaokrąglone i równoziarniste, co odróżnia go od azurytu naturalnego który pod mikroskopem ma ostre cząstki.
