130.000.000 lat temu – zostały zatopione w żywicy owady, kwiaty i owoce, włosy, pióra i inne małe organizmy.
20.000 r. p.n.e – Na Ukrainie znaleziska datuje się na wiek około 20.000 lat (wykopaliska w Kaneva na rzece Ros ). W podobnym wieku znaleziono również w jaskini Altamira, w regionie północnej Hiszpanii.
13.000 lat temu – ozdoby z bursztynu w starożytnej Grecji, zostały znalezione w grobowcach mykeńskich.
12.000 r. p.n.e – We Fryzji znaleziono wisiorki i koraliki z bursztynu, których wiek jest datowany na około 12.000 lat.
8000 r. p.n.e – Bursztyn był używany do wytworzenia amuletów i rzeźby zwierząt, grawerowanych z motywami zwierząt w Danii i południowym Bałtyku. Szamani używali go jako kadzidła.
4300 r. p.n.e – na północnych wybrzeżach Bałtyku bursztyn był poszukiwanym towarem. Wykonane z niego były naszyjniki i wisiorki i noszone lub używane do celów rytualnych (ofiary, grobowe). Budowniczowie megalitycznych grobowców składali w nich bursztyn , w Jutlandii znaleziono 37 składów bursztynów w Danii.
V w. p.n.e. – pierwsze wyprawy po bursztyn tzw. szlakiem bursztynowym od Adriatyku do wybrzeży M. Bałtyckiego.
IV w. p.n.e – Bursztyn jest omawiany przez Teofrasta.
ok. 330 p.n.e – Pyteasza z Massalii, opisuje bursztyn w księdze O oceanie, odwołuje się do niej Pliniusz w Historii Naturalnej. Pytheas pisze, że ludzie z Niemiec , zamieszkują brzegi morza, na których bursztyn jest wyrzucany przez fale na wiosnę.
50 r. n.e. – Pliniusz w Historii Naturalnej pisze o bursztynie, że na dużej wyspie, trzy dni od Scytów na wybrzeżu morza o nazwie Balcia są jedne z najbogatszych źródeł bursztynu. Pliniusz stwierdza wyraźnie , że Niemcy eksportują bursztyn do Panonii , skąd zostaje sprzedawany dalej za granicę przez Wenedów . Pliniusz przytacza również opinię Nikiasza , według którego bursztyn jest produkowany przez promienie słońca , które uderzając z wielką siłą na powierzchnię gleby , pozostawiają pot , który wymywa się przez falae Oceanu , i wyrzucane są one na wybrzeżu Niemiec . Pliniusz podaje, że niemiecka nazwa bursztynu to glæsum od wyspy Glæsaria.
460 p.n.e – Hipokrates stosował bursztyn do szerokiej gamy zabiegów .
II wieku p.n.e. – Włoszech pracowały słynne pracownie bursztynnicze. Sercem włoskich rzemieślników była Aquilea, skąd dostarczano wyroby na dwór cesarski do Rzymu.
X w. – na Pomorzu Gdańskim handel bursztynem przynosił duże zyski. Cały pozyskany materiał był własnością panującego na danym terenie władcy.
1305 r. – Opat Rudgier z klasztoru cystersów w Oliwie., przy pomocy sfałszowanych dokumentów uzyskał zgodę Wacława III na poławianie bursztynu z części wybrzeża Zatoki Gdańskiej.
1312 r. – Wielki mistrz Krzyżacki Karol z Trewiru potwierdził rybakom z Osieku prawo do zbierania bursztynu, w zamian za daniny na rzecz Zakonu.
1477 r. – powstał w Gdańsku cech bursztynników. Zaczęto robić piękne szkatułki, biżuterię, kielichy, modele okrętów gdańskich, sekretarzyki z bursztynu, itp. Zgodnie z prawem nie mogło na terenie miasta pracować więcej niż 40 bursztynników. Przepisy te oczywiście łamano. Partaczy niezrzeszonych w cechu ścigał specjalny kat cechowy.
początek XIX wieku – pierwsze doniesienia o bursztynie z Ameryki Północnej z odkryć w New Jersey , Crosswicks Creek koło Trenton, Camden , w pobliżu Woodbury .
1870 r. – wydobycie bursztynów z „niebieskiej ziemi” przez firmę Stantien & Becker . W pierwszych latach eksploatacji odbywało się to w 10 metrowym głębokim dole.
1960 r – W Polsce zupełnym przypadkiem odkryto spore złoża bursztynu na polach irygacyjnych między Wisłoujściem a Stogami. Bursztyn wydobywano nielegalnie, za pomocą motopomp.
1979 r. – znaleziono złoża bursztynu na północnej Ukrainie, w pobliżu granicy Białorusi.
1984 r. – Pierwsze przyznanie Bursztynowego Słowika – nagrody głównej festiwalu muzycznego Sopot Festival w Sopocie.
1991 r. – Znaleziono największy znany kawałek bursztynu w Indonezji . Ważył około 68 kg
1998 r. – Pierwsze Mistrzostwa Świata w Poławianiu Bursztynu – zawody odbywają się corocznie w wakacje na plażach polskiego. Finały tej imprezy mają miejsce w miejscowości Jantar w gminie Stegna. Są to zawody w wyławianiu i wybieraniu jak największej liczby bursztynów w wyznaczonym czasie. Do poszukiwania bursztynu zawodnicy używają kaszorów i grabi. Każdy z zawodników poszukuje jantaru w wyznaczonym miejscu. Do finałów można dostać się z eliminacji odbywających się na różnych plażach.
